(کانگ فوی سنتی را فقط میتوان با فضای بین کهکشانها مقایسه کرد .)

            بسم الله الرحمن الرحیم

و اما نهم

مسائل روانی واعصاب در کانگ فو

  شخصی که دارای بدنی ورزیده وبسیار نرم ودارای ضرباتی بسیار تیز وقوی ونیز در کنار اینها دارای یک بدن پولادین باشد شاید بتوان گفت تنها 50%کانگ فو رادارا می باشد و آن50% باقیمانده اعصاب آرام وتسلط بر مغز در هنگام مبارزه می باشد .

        تمام قسمتهای بدن ما به وسیله تارهای نازکی بنام رگهای عصبی به مغز مرتبط می باشند واین فرمانروای بزرگ ومقتدر است که حکومت وفرمانروائی سرزمین وسیع وبی نهایت بدن ما را بعهده دارد ،پس اگر بخواهیم به مسئله آرامش اعصاب وتسلط مغز بر اندامها اهمیت ندهیم خود بخود این ارتباط از بین می رود ودر زمانی که ارتباط مغز با سایر اندامها قطع شد آنگاه است که هر قسمت از بدن کاری غیر ارادی وبی هدف انجام می دهند که برای یک رزمی کار علیرغم داشتن محاسن ذکر شده بالا اولین قدم بسوی شکست می باشد.

        از نظر روانی برای در کنترل داشتن اعصاب در هنگام مبارزه ، باید قبل از شروع ابتدا خود را در یک فضای بسیار آرام وبدون هیاهو تجسم کرد وبه هیچ وجه توجهی به اعمال وحرکات ظاهری حریف نباید کرد وفقط وفقط سرشار از آرامش بود آنگاه فقط با مد نظر قرار دادن نقاط ضعف بدنی حریف وهمچنین با تغییر چهره دادن لحظه ای ( گاهی خشمگین وگاهی خندان ) (چون این دوگانگی باعث بهم خوردن محاسبات روان شناسی حریف بر روی ما می شود) به مبارزه پرداخت.

      ( پس برای پیروزی در مبارزه باید ابتدا آرام بود وبعد فریب ظاهر حریف را نخورد) .