(کانگ فوی سنتی را فقط میتوان با فضای بین کهکشانها مقایسه کرد .)

                       بسم الله الرحمن الرحیم

و اما پنجم

نقاط انتقال نیرو:

 

در شکل شماره (1) نمای یک متو را می بینید ودو نقطه انتقال نیرو را مشاهده می کنید .

در شکل شماره (2) تیغه پا برای ضربه یته نمایش داده شده.

در شکل شماره (3) سینه پا را برای ضربه کتو می بینید.

در شکل شماره (4) روی پا را برای ضربه یاد کتونمایش داده شده .

در شکل شماره(5)  آرنجها را برای ضربه هوتو را مشاهده می کنید که در ادامه موارد بالا را به اختصار شرح می دهم.

در شکل شماره (6) پاشنه پا را برای ضربه اسایا را مشاهده می کنید.

 

1) متو ها:

نقاطی هستند که در یک مبارزه بسیار مورد استفاده قرار می گیرند،به همین دلیل باید از یک طرف قوی، سخت ومحکم باشند واز طرفی خرد کننده.

در واقع سازندگی واستحکام متو ها محدود می شود به دو نقطه ای که در شکل شماره (1) نمایش داده شده است.

اما چرا فقط ابن دو نقطه ؟؟ . اول اینکه این دو نقطه از دیگر انگشتان قوی تر میباشند ومسئاله دوم ومهمتر اینکه از نظر مسیر در راستای استخوان ساعد قرار دارد وهمین هم راستا بودن باعث می شود که استخوانهای ساعد پشتیبانی بسیار مطمئن برای این دو نقطه می باشند.

اما طرز ساختن این دو نقطه که بسیار مهم نیز می باشد:

1) بمدت یکماه متو ها را روی فرش گذاشته وحرکت شنو را انجام می دهیم.

2) //      //        //    // پشت فرش یا روی خاک گذاشته و حرکت شنو را انجام می دهیم.

3) //      //        //    // روی موزائیک یا بتون که صاف باشد گذاشته وحرکت شنو را انجام می دهیم.

4) زدن ضربه متو روی اجسام سخت با احتیاط کامل.

5) شنو رفتن روی آسفالت ریز.

( لازم به یادآوری است آندسته از افرادی که دارای استخوان بندی مستحکمی می باشند باید حداقل از مرحله سوم شروع کنند.)

 

2) تیغه پا (یته) : که در شکل شماره (2) نمایش داده شده:

 

3) سینه پا (کتو) : که استفاده بسیار کمی در مبارزه دارد مگردر مواقع خاص که آنهم بستگی به فرصت طلبی مبارز دارد (شکل شماره3).

 

4) روی پنجه پا ( یاد کتو) :از این قسمت بیشتر در ضربات سرعتی و شوک دار مورد استفاده قرار می گیرد چون تشکیل یافته از استخوانهای ریز وضعیف است و به همین دلیل از استحکام بسیار کمی برای ضربات قدرتی برخوردار می باشد . در عین حال بهترین قسمت برای استفاده ضربات سرعتی به ناحیه صورت می باشد با این وجود در مواقع فرصت طلبانه میتوان ضربات بسیار قوی در عین حال بسیار دقیق زد و ازنکات قابل بیان در مورد این ضربه میتوان از ادغام کردن آن با بقیه ضربات نام برد.

 

5) آرنجها (هوتو) : به نظر بنده بهترین قسمت برای استفاده در مبارزات نزدیک (یاچسبیده بهم) می باشد .چون :

اولا: ازاستخوان بندی بسیار مستحکمی برخوردار است.

ثانیا: به علت نزدیکی به کتف ها که مرکزپشتیبانی دستها می باشند قدرت فوق العاده ای دارد و اهدافش را با مانور و قدرت زیادتخریب می کند.(شکل شماره5)

 

6) پاشنه پا (اسایا): این قسمت از امتیاز ویژه ای نسبت به تیغه پا برخوردار است ، چون برای استفاده از این قسمت باید با دوران گیری (که خود یکی از مهمترین عوامل تقویت ضربه می باشد) آنرا اجرا کرد ،که میتوان این ضربه را به همراه ضربه اسایا کتو خطرناکترین ضربات دانست. (شکل شماره6).

(((اسایا کتو شباهت بسیار زیادی به یته دارد با این تفاوت که در اسایا اولا ضربه بیشتر با پاشنه زده می شود ثانیا سینه از حالت تیغ بودن خارج شده ومقداری به جلو متمایل میگردد، که خطر ناکتر از ضربه پرنده آن ضربه ای وجود ندارد.)))( شکل شماره 7)

 

7) ساق وزانوها: که موارد مصرف بسیار کمی دارند اما در صورت استفاده از داخل به بدن آسیب میرساند که این امر نکته بسیار مهم برای از کار انداختن حریف می باشد.